ŚWIĄTECZNY WYMIAR CZASU

Najserdeczniej życzę radosnych Świąt Wielkanocnych,  czasu na refleksję, czasu dla siebie i bliskich, wspólnego celebrowania świątecznego czasu, tak innego, tak specjalnego!

Dziękuję za życzenia, dziekuję za silne wsparcie!!!

***

Robi się coraz trudniej, narastaja problemy, coraz ich więcej i więcej.
Ostatnio ze wszystkich sił staram sie wrócić do w miarę normalnego życia zawodowego, bo tu naprawdę nastąpił krach. Zaległości, niesamowity stress, że płacić trzeba a nie ma czym, że nie mam nowości, że robota leży.  Tego się nie da opisać, tym bardziej że tymi zaleglościami kryja się ludzie, których darzę sympatia, szacunkiem, którzy starają mi się pomóc, a ja...
Walczę! Choroba jest w progresji, węzły chłonne rosną, słabo reagują na chemię, wiec spodziewam się silniejszego uderzenia, silniejszych dawek. Póki co trzymam się, wnętrzności nieuszkodzone, jeszcze nie.
Nie przestaję, mam nadzieje być kreatywna, masa pomysłów, masa nowych projektów, z których wiele jest na ukończeniu. Ku mojej wielkiej radości, ot jakoś tak, po latach paru wróciło szaleństwo dziania na drutach, bo szydełko mi towarzyszyło zawsze, było na marginesie, bo tworzyłam wolne formy, wolne od myślenia :)  Natomiast druty u mnie wymagają wyciszenia, dobrego nastroju, więc to dobry znak, że znów coś robię. Ten powrót jest na małą skalę, ale cieszy mnie bardzo. Ciągle numer jeden to torby, torebki i torebeczki, doszły broszki, brosze, bransolety, będą naszyjniki, a wszystko tekstylne, z tkanin, nici i fantazji. Tego mi potrzeba jak powietrza, to mój najlepszy lek! Jeszcze mi się marzy odzież, już plany mam...

Wybaczcie, że tak rzadko zaglądam, ciągle myśle, że wracam już na długo, a potem dzieje się coś co mnie utrąca, udeptuje na ziemi i trzeba się podnosić, powstawać. Ot taka droga, daleki cień tej Wielkiej Drogi przebytej z krzyżem.